Down Sendromlu Çocuklarýn Eðitimleri

Down Sendromlu Çocuklarýn Eðitimleri : Down Sendromlu çocuklarýn büyüme ve geliþimleri, genetik yapý, çevre koþullarý duyu-hareket geliþimi, kiþilik oluþumu ve öðrenme alanlarýndaki yetenekleriyle deðerlendirilir. Down Sendromlu çocuklarla normal çocuklar arasýndaki en belirgin geliþimsel fark; geliþim hýzý ile ilgilidir; yani ayný geliþim basamaklarý farklý hýzla týrmanýlýr. Örneðin hareket geliþiminin temel göstergelerinden olan emekleme, ayakta durma, sýralama ve yürüme gibi aþamalara daha uzun sürede ulaþýlýr.

Baþka bir organik sorunu olmayan Down Sendromlu çocuklar, 2 ya da 3 yaþýnda yürüyebilirler. Down Sendromlu çocuklarýn zihinsel geliþimi, genelde 2-7 yaþýndakilerin geliþim düzeyindedir. Ancak, erken baþlanan sürekli eðitim, bu yaþ sýnýrýný daha üst basamaklara taþýyabilmektedir. Bu çocuklarýn dikkat süreleri kýsa, bellekleri zayýftýr. Soyut kavramlarý öðrenmede çok zorluk çekerler.

Yürüdükten, bir-iki yýl kadar sonra konuþurlar. Ýlk sözcükleri 3 yaþ civarýnda kullanmaya, cümle kurmaya 6 yaþ civarýnda baþlarlar. Kendisine söylenenleri anlama becerileri, baðýmsýz konuþabilme becerilerinden daha yüksektir. Sosyal geliþimleri, zihinsel geliþimlerinden genellikle iki-üç yýl öndedir. Bu nedenle çoðu kez olduklarýndan zeki görünebilirler.

Çevreleri ile uyumlu iliþkiler kurabilirler. Problemlerine özgü karakteristik özellikler gösterirler. Sevimli, neþeli, dünyayla barýþýk, karþýsýndakilerin yaþý-konumu ne olursa olsun hemen yakýnlýk kurabilen, ama buna karþýn inatçý, istemediðini yapmayan, kendi yapabileceði bir iþi baþkasýna yaptýrmaya eðilimlidirler. Bundan dolayý anne ve babanýn çocuðu aðýr bir biçimde korumasý geliþimini yavaþlatacaktýr.

Gerektiðinde fýrsatlar vererek, eðitimciyle paralel bir þekilde uygulamalarý evde tekrar etmek yararlý olacaktýr. Anne ve babanýn tutarlý olmasý, alýnan kararlarýn uygulanmasý çocuðun kiþilik geliþiminde çok önemli bir yer tutmaktadýr.

Down Sendromlu çocuklar saðlýk sorunlarý olmazsa, eðitimde çok alýcý olabilen çocuklardýr. Ödül kullanma, eðitimlerinde çok etkili olabilir. Büyük kas becerileri, öz bakým becerileri, algý-dikkat-taklit-kavram becerileri ve sosyal becerileri sistemli ve uyumlu bir çalýþmayla belirli bir seviyeye getirilebilir. Ama, dil geliþimleri geç ve zor ilerleyecektir. Bu konuda aile üyeleri sabýrlý, hoþgörülü olmalý, çok ýsrarcý olmamalýdýr.

Down Sendromlu çocuklar, yaþamýn ilk haftalarýndan itibaren sevgi, þefkat, bakým ve çevresel uyarýcýlara karþý duyarlýdýrlar. ilk günlerden baþlayarak, bebeðe uygulanacak duyu-hareket geliþimini destekleyici etkinliklerin planlamasý ve sürdürülmesi, gerek bebeðe gerekse aileye büyük yarar saðlar.

Bebeklikte hareket geliþimini destekleyici egzersizlerle görsel-iþitsel uyarýcýlar, bu dönemde uygulanabilecek en uygun destekleyici etkinliklerdir. Anneyle bebek arasýndaki sýcak iliþkinin geliþim ve eðitimdeki önemi büyüktür. Anne, bebeðini sýk sýk kucaðýna almalý, onunla yaptýklarý hakkýnda konuþmalýdýr. Hiçbir uzman çocuðun belirli bir düzeye ulaþmasýna tek baþýna yardýmcý olamaz. Bu düzeyi yakalamanýn birincil koþulu anne ve babanýn eðitime katýlmasýdýr. Belirli becerilerin kazandýrýlmasýna yönelik etkinliklerin günde iki kez 10-15 dakika sürdürülmesi yeterlidir.

Kas gevþekliði bebek jimnastiði ile azaltýlabilir. Erken eðitim bebeklerin daha neþeli ve güvenli olmalarýný saðlar. Eðitim alan çocuklarýn Ayaða kalkma, yürüme gibi becerileri, eðitim almayanlara göre daha önce geliþir, özbakým becerileri kazanmalarý da hýzlanýr. geliþiminin çok iyi gitmesi, çocuðun geleceði hakkýnda kesin tahminlerde bulunmak için yeterli olmayabilir.

Geliþim hýzý bebeklikten çocukluða geçiþte düþme gösterebilir. Bu düþüþ çocuðun geliþiminin durduðu veya gerilediði anlamýný taþýmaz. Zihin ve geliþim yaþýnýn, takvim yaþýndan daha yavaþ ilerlemesi bu düþüþün temel nedenidir. Erken Eðitim almayan bebeklerde, geliþim ilerlemesi daha yavaþ olacaktýr. Bebeklikte ve ilk çocukluk yýllarýnda düzenli ve sistemli bir þekilde eðitim alan çocuklar, okul öncesi eðitim kurumlarýna devam etmeye hazýr hale gelebilirler.
Sürekli hareket yeteneðine kavuþmuþ hafif (50-70 IQ) veya orta derecede (30-50 IQ) zihinsel geliþim geriliði olan down sendromlu çocuklarýn, kurumlarda yaþýtlarýyla beraber grup eðitimi almalarý, geliþimini olumlu yönde etkiler. Hafif derecede zihinsel geliþim geriliði olan down sendromlu çocuklar, birçok beceriyi normal yaþýtlarýndan genellikle iki-üç yýl sonra kazanýrlar.

Eðitimlerinin temel hedefleri dikkat geliþmesi, komut alma, hareket geliþimi ve grup içi iletiþim olmalýdýr. Down sendromlu çocuklarýn eðitiminde müzik, sanat, oyun ve dramanýn özel önemi vardýr. Bu çocuklarýn müziðe karþý duyarlýlýklarý fazladýr. Ses ve hareket ritmi büyük oranda ilgilerini çeker.

Davul ve zil çalmak, þarký söylemek, dans etmek onlarý en fazla neþelendiren etkinliklerdir. Müzik ve dansýn eðitim programlarýnda etkin bir þekilde kullanýlmasý dil geliþimini desteklemesi açýsýndan yararlýdýr. Sanat çalýþmalarý down Sendromlu çocuklarýn sosyalleþmelerini ve zihinsel yeterliliklerini geliþtirdiði gibi, el-göz eþgüdümünü de saðlar, kalem veya fýrçayý uygun þekilde tutabilme, makas kullanma gibi beceriler, küçük kaslarýn kontrol edilebilmesine önayak olur ve göz ile elin eþgüdümlü çalýþmasýný destekler. Böylece çizimlerini belirli bir düzeye kadar getirmek mümkündür.

Genelde oyun, özellikle de hayal oyunlarý çocuklarýn geliþiminde çok önemli bir yere sahiptir. Down sendromlu çocuklar oyunlarý kendi baþlarýna baþlatamazlar. Oyun alýþkanlýðýnýn kazanýlmasýnda yetiþkinin yardýmýna ihtiyacý vardýr. Down sendromlu çocuklarýn bir kýsmý normal ilkokullara gecikmiþ bir yaþta da olsa baþlayabilmektedirler.

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp