Tedavinin optimizasyonu

ilaç uygulamasından 24 saat ve 3 gün sonra durum değerlendirmesi yapılır. Sonra haftalık görüşmeler yeterli olur. Analjezi yeterli değilse başlangıçta hafif somnolans olsa bile dozlar % 50 oranında arttırılır. Amaç, özellikle gece ağrısının tümünün veya tamama yakımının (- %90) ortadan kaldırılmasıdır. Analjezik dozu olguya göre ayarlanmalıdır. Bu doz morfin için 2.5 mg-100 mg/4 saat arasında değişir. Genelde LO mg/4 saat yeterli olur. Ağrı, hafif opioidler için bir veya iki kez % 100 arttırma ile veya güçlü opioidler için bir kez % 50 arttırmakla önlenememişse, ağrının opioidlere yanıt vermeyeceği düşünülmelidir (örneğin baş ağrıları, post-herpetik nevraljiler veya dizestezilerde olduğu gibi). Gastrik gerilmeler veya miyospazmlar genelde opioidlere yamt vermez. Kemik, sinir basısı, rektal veya vezika1 tenesmoid veya dekubitus ağrılan morfine ancak kısmi yanıt verirler. Bunlara ilaç dışında başka yöntemler (sinir blokları, radyoterapi... vb) eklenmelidir. Belki de psikoterapi bu tip hastalara daha fazla yardımcı olacaktır. ilaç alma aralıklarını değiştirmekten çok dozu düzenlemek daha uygundur. Yapılan çalışmalara göre aralıkları uzatmak pahasına dozu yükseltmek yan etki olasılığım arttırmaktan başka bir işe yaramamaktadır. Ancak gece, hastayı ilaç uygulamak düşüncesiyle uyandırmak da çoğu zaman gerekli değildir. Genellikle akşam dozunu iki misline çıkarmak yeterli olmaktadır. Güçlü opioidlerin ağız yolu yerine parenteral yolla uygulanması çoğu olguda bir üstünlük sağlamaz. Uygun dozlarda ağız yolu, yan etkileri en aza indirerek kıyaslanabilir bir analjezik etkinlik sağlayabilir. Tek uygulamalarda ağız yolu - deri altı yol arasında doz oram 6/1'dir. Sürekli uygulamalarda bu oran 2-3/1'e indirilebilir.