Subaraknoid Kanama Ve Sakküler Anevrizmalar

Klinik olarak anlamlı subaraknoid kanamanın en sık görülen nedeni sakküler bir anevrizmanu (berry) yırtılmasıdır. Subaraknoid aralığa olan kanama ayrı zamanda damar malformasyonu, travma (genellikle diğer travma bulguları ile birliktedir), intraserebral bir kanamanın ventrikül sistemi içine yırtılması, hematolojik hastalıklar ve tümörlerde de görülebilir.

Yırtılma herhangi bir zamanda ortaya çıkabilir ancak olguların yaklaşık olarak üçte birinde kafa içi basıncındaki ani artışlara bağlı olarak gelişir (dışkılama sırasında ıkınma ya da cinsel orgazm sırasında olduğu gibi). Arter bacıncının etkisi ile kan subaraknoid boşluğa akar ve bireylerde ani, acı veren bir baş ağrısı ortaya çıkar (klasik olarak "şimdiye kadar yaşadığım en kötü baş ağrısı" olarak tanımlanır) ve hızlı gelişen bir bilinç kaybı olur. Bireylerin %25 ila %50'si genellikle ilk yırtılma sırasında yaşarını yitirir; hayatta kalanlar i e düzelir ve dakikalar içinde bilincine kavuşur.

Hayatta kalanlarda yineleyen kanamaya sık rastlar ur, ancak bu kanama yinelemelerinin kimlerde ortaya çıkacağını öngörmek ola i değildir. Her kanama atağından sonra prognoz daha da kötüleşir. Sakküler anevrizmaların yaklaşık %90'1 anteriyor dolaşımda majör arteriyel dallaruna noktalarına yakın ortaya çıkar olguların %20 ila %30 kadarında çok sayıda anevrizma bulunur. Bazen konjenital olarak isimlendirilmekle birlikte doğumda bulunmazlar ve damar media tabakasındaki altta yatan kusurlara bağlı olarak zaman içinde ortaya çıkarlar. Ekstrasellüler matriks proteinleri ile ilgili hastalıkları ile ilişkili olmasının yanı sıra otozomal dominant polikistik böbrek hastalığı olan bireylerde de anevrizma riski artmıştır. Genellikle anevrizmaların kanama oranları kabaca yılda %1,3‘tÜf. Bununla birlikte, lezyonun boyutuna göre yırtılma olasılığı artış gösterir; 10 mm üzerindeki anevrizmaların yıllık kanama risk kabaca %50' dir. Bir subaraknoid kanamadan sonraki erken dönemde diğer damarları tutan vazospasma bağlı olarak ek bir iskemik hasar ortaya çıkabilir. Subaraknoid kanamanın iyileşme evresinde meningeal fibroz ve skar dokusu gelişir: bazen BOS akımında bir engellenmeye ve bazen de BOS geri emiliminin normal yollarında tıkanıklığa yol açar.

Morfoloji

Yırtılmamış bir sakküler anevrizma bir arterde dışa doğru çıkmış, ince duvarlı bir kesedir. Anevrizmanın boynunda kas tabakası ve intimal elastik lamina kısa kalmıştır ve bu tabakalar anevrizma kesesinde yoktur. Kese kalınlaşmış hilalinize intibadan oluşur. Keseyi çevreleyen adventisya ana arterin adventisyası ile devamlılık gösterir . Yırtılma genellikle kesenin apeksinde meydana gelir ve kan subaraknoid boşluğa, beyne ya da her ikisine doğru damar dışına çıkar. Sakküler anevrizmalar en sık görülen intrakraniyal anevrizmalardır, Diğer tipler aterosklerotik (fuziform, çoğunlukla da baziler arterin), mikotik, travmatik ve dissekan anevrizmalardır. Sakküler anevrizmalar gibi bu üç tip anevrizma da çoğunlukla anteriyor dolaşırında yer alır. Genellikle subaraknoid kanama yerine damar tıkanıklığına bağlı serebral enfarktüs ile kendilerini gösterirler.