Mide Polipler

Mide Polipler :

"Polip" terimi, çevre mukoza seviyesinden yükselti şeklinde uzanan nodüller ya da kitleler için kullanılır. Bazen mide duvarından kaynaklanan bir lipom ya da leiomyom da mukozanın altından çıkıntı yaparak, belirgin bir polipoid lezyon olarak gözlenir. Yine de, bu terimin gastrointestinal sistemde kullanımı, mukozadan kaynaklanan kitle Lejyonlar ile sınırlıdır.

Yetişkin otopsilerin %O,4'ünde görülen gastrit polipler, yaşlı insanlarda %25-50 oranında görülen kolonim polipler ile karşılaştırıldıklarında, oldukça nadirdirler. Midede bu lezyonlar en sık olarak (1) hiperplastik polipler (%80-85), (2) fendik Grand polipleri (yaklaşık % ÜI), ve (3) adenoma töz polipler (yaklaşık %5) olarak üç tipte görülürler. Her üç tip de kronik gastrit zerrininden kaynaklandığından aynı hasta popülâsyonunda gözlenirler. Hiperplastik ve fendik Grand poliplerinin gerçekte zararsız olmaları yanında, adenoma töz polipler adenokarsinom gelişme riski taşırlar. Böyle bir durum polipin boyutlarının büyümesine yol açar. Mide poliplerinin tipleri endoskopi ile ayıra edilemediği için histolojik inceleme zorunludur.

Morfoloji

Kronik mukozam hasara reperatif bir cevap olarak ortaya çıkan hiperplastik polipler, bu nedenle, hiperplastik mukozam epitelden ve iltihaplı ve ödemli bir stromadan meydana geirler. Bunlar gerçek neoplaziler değildirler. Küçük hamartomlar olarak değerlendirilen fendik Grand polipleri küçük dilate korpus tipi gudde topluluklarıdır. Diğer taraftan, daha az görülen displastik epitel içeren adenomlar ise daha sonra anlatılacak olan kolonim adenomlar gibi gerçek neoplazilerdir.

Mide Karsinomu

Midede oluşan tümörler arasında karsinom en önemlisi ve en çok rastlamamdır (%90-95). Sıralamada, ardından lenfomalar (%4), karsinoidler (%3) ve mezenkimal iğsi hücreli tümörler (%2) gelir. Burada ağırlıklı olarak mide karsinomundan bahsedilecek, diğer tiplere kısaca değinilecektir. Gastrointestinal stromam tümörler, karsinoidler ve lenfomalar bu bölümde daha ileride intestinal tümörler ile birlikte anlatılacaklar.

Epidemiyoloji ve Sınıflama

Mide karsinomu tüm dünyada kanser nedenli ölümler arasında ikinci sıradadır. Görülme sıklığında geniş bir coğrafi çeşitlilik vardır. En yüksek insidansı Japonya ve Güney Kore'de (Birleşik Devletler ve Batı Avrupa'dakinin 8-9 katı) görülür. Çin, Şili ve Conta Rica'da da oldukça sıktır. Bununla birlikte, birçok ülkede hem görülme sıklığında, hem de mortalite de düzenli bir azalma mevcuttur. Buna rağmen, bu tümör halen ölümcül kanserler arasında başta gelenlerden biridir. Bunun nedeni 5 yıllık hayatta kalım oranının %20' den daha düşük olmasıdır. Bu tümör ABD'de tüm kanser ölümlerinin %2'sinden sorumludur. Mide kanserlerinin iki morfolojik tipi vardır: İntestinal ve diffüz. İntestinal varyantın, kronik gastrit zemininde intestinal metaplaziye uğramış gastrit mukus hücrelerinden köken aldığı düşünülmektedir. Yüksek riskli popülâsyonlarda daha sık rastlanan bu kanser tipi daha iyi diferansiyel olmaya meyillidir.

Bunun tersine, diffüz varyant normal gastrit mukus hücrelerinden köken alır. Kronik gastrit ile ilişkisiz olan bu tip, az diferansiyel olmaya daha meyillidir. İntestinal tip karsinom, genelde 50 yaştan sonra ve 2: 1 oranla daha çok erkeklerde görülürken, diffüz karsinoma daha erken yaşlarda ve kadınlarda daha sık olarak rastlanır. ABD' de intestinal tip mide kanserine giderek daha az sıklıkla rastlanmaktadır. Diğer taraftan, son 60 yılda diffüz tip mide kanseri sıklığında bir değişiklik olmamıştır ve bu tip ABD'de mide karsinomlarının yaklaşık yarısını oluşturmaktadır. İntestinal ve diffüz tip mide kanserleri klinik sonuçları benzer olmasına rağmen birbirlerinden farklı anticeler olarak kabul edilmektedirler.

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp