İnme Ayırıcı Tanı

İnme Ayırıcı Tanı : İnmenin çeşitli biçimlerinin ayırt edil­mesi kesin tedavi ve sonuç açısından kuşkusuz önemlidir, ama acil girişim açısından fazla önem taşımaz. Zaten deneyimli bir hekim bile inmeye yol açan beyin hasannın niteliğini ilk anda saptayamaz. Bununla birlikte inmenin en yaygın nedenlerini ayırt etmeye yö­nelik bazı ölçütlere değinmek yararlı olabilir.Bir ölçüt inmenin nasıl geliştiğidir. İnme embolide ani. kanamada belirginbiçimde hızlı (1-2 dakikadan 1-2 saate), trombozda ise görece yavaş (birkaç da­kikadan birkaç saate) ortaya çıkar. Em- bolide hasta hızla iyileşebilir; kanama ve trombozda ise hasarın belirtileri kalı­cı olmasa bile çok uzun sürebilir. Em- bolide ve trombozda hastanın bilinci genellikle açık kalır; oysa beyin kana­masında komaya sık rastlanır.

Beyin kanamasında beyin zarı örselenmesine ya da kafaiçi basıncının artmasına bağlı olarak gelişebilen ense sertliği ve kasıl­ma nöbetleri de emboli ve trombozda çok ender görülür.İnme herhangi bir durumda ortaya çıkabilir; bazen baş ağrısı, zihinsel- ruhsal etkinliğe bağlı kas hareketlerin­de huzursuzluk gibi uyarıcı belirtilerin ardından gelişir. Gündüz hasta aniden düşer; düştüğünde ya komadadır ya da bilinci açıktır, ama felç gelmiştir. Gece ise uyku durumundan komaya geçebilir ya da yataktan kalkmaya çalışırken dü­şer.Hastanın yüzüne kan toplanmış, so­lunumu güçleşmiş, ateşi yükselmiştir. Derin koma gelişmişse gözbebekleri ışığa tepki göstermez (ışığa bağlı olarak büyüyüp küçülmez). Hasta komaday­ken gözleri ve başı genellikle lezyon ta­rafına doğru döner (eski deyişle hasta kendi lezyonuna bakar). Yüz felcinde gevşek yanak aralıklı olarak şişer. Vü­cudun bir yanındaki kol ve bacak felç olur (tek taraflı felç) ve kaldırıldığında sağlıklı yandakinden çabuk düşer.

Ko­nuşma çoğunlukla bozulur; bazen de olanaksızlaşır.Hasta konuşma yeteneğini bir ölçü­de ya da tümüyle yitirmiştir; söylenen­leri anlayabilir, ama konuşamaz ya da çok zor konuşur. Bazen inmeye özgü bir konuşma güçlüğü (afazi) içindedir; söyleneni ve ne söylemek istediğini bi­lir, ama sözcükler ağzından yanlış çı­kar. Bu durumda hasta sakinleştirilme­ye çalışılmalı, hareketlerle ve yapabi- lir-se yazıyla iletişim kurmaya ikna edilmelidir. Söylemek istediği anlaşıl­dığı zaman bu durum hastaya bildiril­melidir. Bazen de hastanın konuşma­sında bir bozukluk görülmez, ama bi­lincinin açık olmasına karşın anlama merkezi hasara uğradığından söylenen­leri anlayamaz.

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp