Ensefalit Hastalığı Nedir?

Ensefalit Hastalığı Nedir? : Beynin yaygın iltihabı hastalığı ansefalit adı ile anılır. Ancak yaygın serebral belirtiler ve ateşle seyreden ansefalitin klinik tablosunu çeşitli infeksiyonlardan başka noninfeksiyöz nedenler de yaratabilirler. Bunlar da çok defa ansefalopati adını alırlar. Ansefalit- lerde beyinde hücre infiltasyonu, sinir hücrelerinin nekrozu, mikrog- lia artışı, bazılarında sinir hücresinde inklüzyon cisimcikleri bulunur. Çok defa beyin zarlarında da infiltrasyon vardır. Bunun sonucu olarak meningeal belirtiler klinik tabloya katılır ve bu defa menin- go-ansefalitten bahsedilir.

Etiyoloji :Ansefalitlerde başlıca etiyolojiyi nörotrop viruslar teşkil ediyor. İlk nörotrop virüs 1884 de Pasteur tarafından kuduzun sebebi olarak bulunmuştur. Bugün çok sayıda nörotrop virüs biliniyor (Herpes, çiçek, encephalitis lethargica vb.). Poliomiyelit, Echo ve Coxsackie virusları enterovirus, Asya (Japonya), Amerika ve Avustral- yada görülen bazı ansefalitlerin nedeni olanlar arboviruslar (arthro- podborne) olarak anılıyor. Bu sonuncular görüldükleri yerlere göre Japon tipi, St. Louis, Venezüella, Murray vadisi tipleri gibi isimler alırlar. Kuduz virüsünün da öldürücü bir ansefalit yaptığı biliniyor.

Örneğin Amerika’da yapılan bir istatistiğe göre ansefalit olarak bildirilen 3000 vakanın % 14’ü arboviruslar ve % 4’ü enteroviruslara bağlı idi. Geri kalan % 48 için etiyoloji bulunamamışdı. Son yıllarda tıpta bir yavaş virüs anlayışı gelişmektedir. Yeni Ginede görülen ve progresif öldürücü nörolojik bir hastalık olan Kuru şempanzeye geçirilebilmiştir. Sistemik retikulozların komplikasyonu olarak ortaya çıkan progresif ve multifocal leuco-encephalopathy’nin, bugüne kadardejeneratif olarak bilinen Parkinson ve Jakob-Cireutzfeldt hastalıklarının yavaş virus hastalıkları arasında bulunduğu sanılıyor. Vi- ruslar dışında ansefalit sendromu yaratabilecek başlıca nedenler arasında sifilis, boğmaca, toksoplazmosis, sistiserkosis, şistozomiyazis, leptospirosis, trişinosis ve serebral malarya, influenza, tifo, hepatit sayılabilir.Değişik etyoloj ilere bağlı ansefalit tablolarının bazı özellikleri vardır. Fakat burada teker teker anlatılmayacak, ansefalitlerin ortak klinik tablosu verilecek, ancak bazı özel ansefalitlerden ve yavaş virus hastalıklarından ayrıca bahsedilecektir.

Belirtiler :Hastalık çok defa akut olarak ve meningeal belirtilerle başlar. Bunu çeşitli serebral fonksiyonun bozukluğu ile ilgili belirtiler izler. Beynin ne kadar çok değişik fonksiyonları yüklenmiş olduğu hatırlanırsa bu organın yaygın iltihabının ne kadar zengin belirtilere yol açacağı kolaylıkla anlaşılır. Bunlar arasında mental kusurlar ve uy- ku-uyanıklık bozuklukları ön planda gelir.

Ayrıca konfüzyon, koma, stupor, konvülsiyon (çocuklarda sık), involonter hareketler, ataksi, nistagmus, oftalmopleji, papilla ödemi, piramidal deliller, hemiparezi, vizyon kusurları, miyoklonik çekilmeler vb. sayılabilir. Duyusal kusurlar daha nadirdir. Serebellum ve medulla spinalis ender olarak tutulur. Belirli bir tip ansefalitte bu sayılanlardan biri ya da birkaçı öncelik kazanır ve bunların değişik kombinasyonları hastalık tablosunu çizer. Yaklaşır olarak vakaların % 5-20’sinde hastalık ölümle sonuçlanır. % 20 vakada sekel kalır ve bu daha çok mental gerilik, amnestik kusurlar, hemiparezi, kişilik bozukluğu şeklindedir.

Ayırıcı tanı :Beyin tümörleri çok nadiren akut bir başlangıç gösterirler, bunlarda genellikle yavaş ve sinsi bir ilerleyiş vardır. Urlar ya ilerleyici fokal belirtilere sebep olur ya da progresiv bir kafa içi basıncı artması sendromuna yol açarlar. Likorda protein artmıştır, fakat hücre yoktur. Ansefalit akut başlar, ateş ve daha yaygın ve zengin serebral belirtiler vardır. EEG yaygın ve bilateral bozukluk gösterir. Likorda proteinle birlikte hücre (lenfosit) artışı vardır. Sereb- rovasküler aksidanlar daha çok ileri yaşlarda ve çok defa akut olarak,fokal belirtilerle ortaya çıkar. Ateş yoktur.

Likör, vasküler tıkanmalarda normaldir. Beyin kanaması varsa kanlı bulunur. Menenjitlerde ense sertliği, Kemig delili vardır. Likorda hücre artışı çok daha fazladır. Pürülan menenjitlerde parçalılar artmıştır ve likör bulanıktır. Ayrıca menenjitlerde likörün şeker ve klorür miktarı düşük bulunur. Oysa ansefalitlerde bu sonuncular normaldir, hücre artışı fazla değildir ve lenfosit cinsindendir. Tüberküloz menenjiti şeker ve klorür azalışı ile ayırt edilir. Hasta koma halinde görülürse koma nedenleri arasında bir ayırım yapmak gerekecektir. (Bk.: Komalar).Aşağıda özellik gösteren bazı ansefalitler sırası ile ele alınacaktır.

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp