Endokart Hastalıkları

Endokart Hastalıkları :

1- ENFEKSiYÖZ OLMAYAN ENDOKARDiTLER

A) Endocarditis verrucosa rheumatica: Akut romatizmal ateş hastalığının komplikasyonu

B) Endocarditis verrucosa simplex: Kronik ağır hastalıklarda (Örneğin; ileri evre kanser hastalarındaki gibi) kalp kapaklarında (daha çok Mitral veya aort kapaklarda) trombotik verrüköz lezyonlar .

C) Libman-Sacks endokarditi: Kollajen doku hastalıklarında (SLE)

2- ENFEKSiYÖZ ENDOKARDTLER

A) Akut

B) Subakut = Endocarditis lenta

3- ENDOKART FiBROZU (Nadir):

Ventrikül dolumunu kısıtlayan ve konstriktif perikarditi taklit eden klinik bir tabloyla görülmektedir.

Romatizma Ve Ateş:

Streptokokal allerjiye bağlı olarak gelişen, eklemler, cilt, merkezi sinir sistemi ve kalp. tutulumlarının ön planda oluğu, sistemik enflamatuar otoimmun bir hastalıktır.

Klinikte başlıca üç tabloyla görülür:

-Romatizmal kardit

-Akut poliartrit

-Sydenham koresi (Chorea minor)

Epidemiyolojisi

En sık 5-15 yaşlar arasında ve askerliğini yapan gençlerde görülmekle beraber giderek azalan oranlarda her yaşta görülebilmektedir.

Etiyoloji

1- A grubu beta hemolitik streptokoklar ile olan enfeksiyonların

neden olduğu otoimmün reaksiyon

2- Genetik predispozisyon

Betahemolitik streptokokların (M 1, 3, 5, 6, 14, 18, 19,27,29 tiplerinin) M-proteini ile sarkolemmal antijenler trapomiyozin ve miyozin arasında çapraz reaksiyon meydana gelmesi romatizmal ateş hastalığını ortaya çıkarmaktadır. Bu moleküler benzerlikler sonucu miyokart ve endokarda karşı gelişmiş antikorlar, antisarkolemmal antikor çapraz reaksiyonuna, immun kompleksiere bağlı kapiller harabiyetine (tip immunkompleks reaksiyonu), miyokart (Aschoffnodüllerinde) ve tutulmuş olan kalp kapaklarında (Endocarditis verrucosa) immun kompleks birikimine neden olurlar. Chorea minor gelişen hastalarda da nucleus caudatus ve nucleus subthalamicus antijenlerine karşı çapraz reaksiyon veren antikorlar bulunur.

Klinik

Hastalık genellikle farenjit veya tonsillit gibi beta hemolitik bir streptokok hastalığından 10 ile 20 gün kadar sonra görülmektedir

Hastalarda görülen belirti ve bulgular:

- Genel yakınmalar: Ateş, baş ağrısı, terleme. (Anamnezde ateş olmadan sadece eklemlerde yakınmaların olması değer taşımaz)

- Cilt bulguları:

Eritema marginatum (=Erytema anulare rheumaticum: gövdede özellikle periumblikal bölgede eritomatö pembe annular tarzda döküntü)

Subkutan nodüller:

Eritema nodosum (bastırmakla ağrılı, kırmızı-mor, en sık diz ön yüzde pretibial bölgede oluşan nodüller)

- Kalp tutulumu: Romatizmal ateş kalbin tüm katlarını yani hem miyokartı, hem perikartı hemde endokartı tutan (pankardit) bir hastalıktır. Ancak prognozun en önemli belirleyicisi endokarditin seyridir. Kardiyak semptomlar belirsiz olabileceği gibi son derece gösterişli de olabilir. Bunların başlıcaları :

Sistolik üfürümler

Prekordiyal ağrı ve fratman ile perikardit Ekstrasistoller, çeşitli tiplerde ritm bozuklukları ve ağır olgularda kalp yetmezliği bulgularıyla miyokardit EKG de ekstrasistoller, PQ aralığının uzaması, 8T-T değişiklikleri, değişik tiplerde ileti bozuklukları EKO da kapaklarda tutulum, perikardiyal sıvı artışı, miyojenik kalp dilatasyonu .

- Nadiren plevral sıvı artışı ile plörit .

- Chorea minor: Aşırı sakarlık ve özellikle ellerde olmak üzere kontrolsüz tipik koreik hareketlerle seyreden geç bir manifestasyon olup, genellikle 3 ay içinde, ancak, bazen aylarca ve hatta 2 yıla dek gecikme ile görülebilen bir tablodur.

- Poliartrit: Büyük eklemleri tutan (omuz,dirsek, diz, el ve ayak bileği gibi), gezici vasıfta, ateşle birlikte eklemlerde ağrı, şişlik ve kızarıklığın bir arada olduğu bir poliartrit tablosudur.

- Laboratuar:

- Eritrosit sedimantasyon artışı ve/veya CRP pozitifliği/yükselmesi

- ASO yükselmesi

- Anti-DNA-B veya ADB (antideoksiribonükleotidaz-B) pozitifliği

- ASA (antisarkolemmal antikor) çapraz reaksiyonu

Tam Romatizmal ateş tanısının konmasında 1992 tarihinde yenilenen_ Modifiye Jones kriterlerinden yararlanılır.

A- MAJOR KRITERLER MINOR KRITERLER

- Kardit - Klinik bulgular:

- Poliartrit Artralji

- Chorea Ateş

- Eritema marginatum - Laboratuar bulguları

- Subkutan nodüller (Sedimantasyoni,CRPi)

EKG de PO uzaması

B- GEÇiRILMIŞ BIR STREPTOKOKAL ENFEKSIYON OLDUGUNU DESTEKLEYEN BULGULAR (ASAi, pozitif boğaz kültürü gibi))

Tanının konması için geçirilmiş streptokok enfeksiyonu bulgusu ile birlikte 2 major veya 1 major ve en az 2 minor bulgu olması gereklidir.

Tedavi

A) Streptokok eradikasyonu: Penisilin / penisilin allerjisi olanlara eritromisin ile en az 10 günlük tedavi

B) Antiromatizmal tedavi: Karditi olmayan veya hafif olan 01-gulara 75- 100 mg/kg/gün Aspirin

Ağır karditi olan olgularda veya Aspirine cevap vermeyen olgularda 1-2 mg/kg/gün Prednisone uygulanmalıdır.

Hastalarda inflamasyonun klinik ve laboratuar bulguları düzelince kortikosteroid dozu kademeli olarak azaltılarak tedavi kesilir.

c) Sekonder korunma: Romatizmal ateş geçirdiği dökümante edilmiş olgularda ve romatizmal kardit geçirmiş olgularda devamlı Penisilin profilaksisi önerilmektedir.

Profilaksi; çocuklar, öğrenciler ve gençler için 5 yıldan az olmamakla beraber en az 21 yaşına veya eğitimleri bitene veya askerliklerini bitirene kadar sürdürülrnelidir. Öğretmen, asker, hekim, hemşire, çocuk veya askerlerle devamlı temas halindeki risk altındaki olgularda ise emekli olana veya hayatlarının sonuna kadar sürdürülmelidir.

Benzatin penisilin G'nin 1.2 milyon ünite olarak ayda birim. uygulanmasının, oral Penisilin kullanımına göre 10 misli daha fazla güvenilir olduğu bildirilmiştir (Yıllık reaktivasyonun 1/250'ye 1/25 oldu-ğu bildirilmiştir). Oral Penicillin V uygulamasının 2 x 125-250 mg olarak yapılması önerilmiştir.

Penisilin allerjisi olan olgularda da sekonder korunma Eritromisin (2 x 250 mg p.o.) veya Sulfadiyazin (1 x 1 gram) ile yapılır.

Kardit geçirmiş olgularda sekonder korunma, kapaklarda sekel kalmışsa ömür boyu veya en azından 40 yaşına kadar yapılmalıdır. Ülkemizde insanların bol torunlu olduğu ve sıklıkla torunlarıyla bir arada yaşadığı göz önüne alınırsa, romatizmal reaktivasyon riski nedeniyle görüntü aksinin ömür boyu kesilmemesi uygun olur kanısındayım.

İnfektif Bakteriyel Endokardit:

Tanımı

Kalp kapakları ve endokardın bakteriyel infeksiyonudur. Nadir olarak n .antarlar, Coxiella veya Chlamydia'larla da olabilmektedir.

Sebebi izah edilemeyen ateş ve üfürümü olan her olguda, infektif endokardit düşünülmeli ve ekarte edilmelidir. Ana bulguları; bakteriyemi, ateş, splenomegali, emboliler, üfürümler, hematüri olup tedavi edilmediği taktirde ölümcüldür. Akut (saatler ve günler içinde) ve subakut (haftalar içinde) şekilleri vardır (ABE: Akut bakteriyel endokardit, SBE: Subakut bakteriyel endokardit).

Epidemiyolojisi

Çocuklarda yılda 1,2-1,7/100000 oranında, romatizmal kalp hastaları nda %7-20 arası nda, üfürümü olan mitral kapak prolapsusunda yılda %0,0052, üfürümü olmayan mitral kapak prolapsusunda %0,00046, konjenital kalp hastalıklarında genç erişkinlerde % 10-20, yaşlı konjenital kalp hastalıklarında ise %8 (en sık PDA, VSD; bikuspit aort) tutulum görülmektedir.

Patoloji

Kalbin endokardiyal yüzeyinde ve kapaklarda nekroz

(Endokarditis ulserosa) ve bakteri veya nadiren mantarları içeren trombotik vejetasyonlar (Endokarditis poliposa) ile karakterize inflamasyon izlenir. En sık mitral kapak ve/veya aort kapak tutulumu söz konusudur. Vücut direnci düşük olan hastalarda, uzun süre venöz katater takılı olanlarda, uyuşturucu kullananlarda ve çok virulan mikroorganizmalarla olan endokarditlerde sağ kalp kapaklarda da tutulum gözlenebilmektedir.

Kapak tutulumuna bağlı olarak sıklıkla kapaklarda yetmezlik meydana gelir.

Predispozan faktörler

Ateşi ve üfürümü olan hastalarda aşağıdaki predispozan faktörler varsa infektif endokardit mutlaka düşünülmeli ve araştırılmalıdır.

- Kapak hastalığı; Romatizmal kalp hastalığı, bikuspit aort kapağı, yetmezlik akımı olan mitral kapak prolapsusu ,vb.

- Hipertrafik kardiyomiyopati

- Prostetik (suni) kapak

- Son zamanlarda geçirilmiş diş veya orofarengeal cerrahi giri-şim öyküsü

- Genitoüriner enstrümantasyon veya cerrahi, solunum yolları-nın girişimsel muayene ve cerrahisi

- Intravenöz ilaç bağımlılığı

- Konjenital kalp hastalığı

- Uzamış iv katater kullanımı ve hiperalimantasyon

- Yarıklı hastalar

- Inflamatuar ve diğer bağırsak hastalıkları. Streptococcus bovis etken ajan olarak akla gelmeli ve kültürlerde ürediği takdirde kolon kanseri ve poliposis ekarte edilmelidir.

- Hemodiyaliz

- Marfan sendromu

- Daha önceden endokardit geçirmiş olgular

- Sistemik-pulmoner şantıolan olgular

- Conduit implantasyonu yapılanlar

Etiyolojik ajanlar

1- Alfa hemolitik streptokoklar (Str.viridans) ; %60-80

2- Stafilokoklar ; %20-35

3- Enterokoklar ; %5-10

4- Diğer nadir görülen etkenler

Klinik

- Ateş (%90 dan fazla olguda), taşikardi, titreme atakları

- Halsizlik. iştahsızlık, kilo kaybı, terleme, eklem ağrıları

- Kardiyak bulgular: Üfürümler (ABE de % 15 oranında duyulmayabilir.)

Kalp yetmezliği bulguları

EKO bulguları erken dönemde olmayabilir. Bu nedenle

Klinik şüphe olan olgularda serisel EKO incelemeleri gerekebilir. Özellikle transösofageal ekokardiyografi bu durumda gerekebilmektedir. (EKO'da; vejetasyonlar ve kapak bozuklukları, kapak perforasyonu ve yırtılmaları

'saptanabilir).

EKG de ileti bozuklukları perivalvuler abse lehine yorumianmaııdır.

- Cilde ait bulgular:

- Peteşiler (%30 olguda)

- Üsler nodülleri: kırmızımsı, mercimek boyunda, ağrılı, immunkomplekslere bağlı gelişen parmak ve avuç içlerinde görülen papuler lezyonlardır. Tedavi altında 1-5 gün içinde kaybolurlar.

- Splinter kanamalar

-Janeway lezyonları: el ve ayak tabanıarında 1-4 mm

çaplı ağrısız makuler lezyonlar

- Çomak parmak (Clubbing)

_ Splenomegali (SBE de %50, ABE de % 15)

_ Göz bulguları: Göz kapağı iç yüzünde merkezi soluk peteşiler, retinada atılmış pamuk manzarası, kızılderili kayığı tarzında ortasında beyaz leke olan kanama odakları (Roth's lekesi)

- Bakteriyel mikroembolilere bağlı bulgular

- Renal bulgular:

Hematuri ve proteinüri

Glomerulopati (Löhlein)

Renal infarktlar

Nadiren akut diffüz glomerulonefrit

Laboratuar

Lökositoz olabilir veya olmayabilir. Eritrosit sedimentasyon hızı oldukça yüksektir. (75-110 mm! saat civarına dek)

Anemi (olguların %30'undan fazlasında) Romatoid faktör pozitifliği (%50 olguda)

Subakut endokardit düşünülen olgularda, antibiyotik tedavisine başlanmadan önce, bir saat arayla en az 3 kan

kültürü alınmalı, akut endokardit düşünülen olgularda ise

30 dakika ara ile en az 3 kan kültürü alınmalı ve sonuçları

beklenmeden hemen tedaviye başlanmalıdır. Alınan kan

kültürleri hem anaerobik hem de aerobik besi yerlerine ekilmelidir. En Önemli Tanısal Ve Tedavide Yön Gösterici Tetkik Kan Kültürüdür.!

Q humması, Mantar enfeksiyonu ve Chlamydia enfeksiyonlarına yönelik seroloji, kültür ve presipitinler istenmelidir. Periferik yaymanın gram boyaması

Kan kreatinin ve üre düzeyinde artış Hematüri ve/veya proteinüri

Klinik seyir

1. Akut infektif endokardit:

Burada etken ajanın yüksek vurulansı ve vücut direncini düşmesi rol oynar. Etken çoğunlukla stafilokoklardır. Daha sonra nterokoklar ve mantarlar gelir. Sıklıkla yaşlılarda ve kalp kapak operasyonlarından sonra görülür. Derhal tedavisine başlanamazsa prognozu kötüdür. Ateş, titreme, taşikardi, eklem ağrıları, şuur bulanıklığı, kardiyak ve renal yetersizlik bulgularıyla, çok hızlı ilerleyen gürültülü ve trajik bir tablodur.

2. Subakut infektif endokardit (Endokarditis lenta):

Etken sıklıkla Streptococcus viridans'tır. Haftalarca süren ubfebril bir ateş veya intermitan bir ateş ile birlikte kilo kaybı, halsizlik, alt bulguları, artralji gibi yakınmalardan kalp yetmezliğine veya

metabolizmaya bağlı semptomlara dek değişen ve giderek ağırlaşan şikayet ve bulgular topluluğu ile hastalar görülebilir. Tanı için sebebi bulunamayan ateş olgularında ve ateş ile birlikte predispozisyonu olanlarda mutlaka düşünülmesi gereklidir.

Bugün için Duke kriterlerinden yararlanılarak tanı konmaySubakut endokardit düşünülen olgularda, antibiyotik tedavisine başlanmadan önce, bir saat arayla en az 3 kan

kültürü alınmalı, akut endokardit düşünülen olgularda ise

30 dakika ara ile en az 3 kan kültürü alınmalı ve sonuçları

beklenmeden hemen tedaviye başlanmalıdır. Alınan kan

kültürleri hem anaerobik hem de aerobik besi yerlerine ekilmelidir. EN ÖNEMLi TANISAL VE TEDAViDE YÖN GÖSTERici TETKiK KAN KÜLTÜRÜDÜR.!

Q humması, Mantar enfeksiyonu ve Chlamydia enfeksiyonlarına yönelik seroloji, kültür ve presipitinler istenmelidir.

Periferik yaymanın gram boyaması

Kan kreatinin ve üre düzeyinde artış

Hematüri ve/veya proteinüri

Klinik seyir

1. Akut infektif endokardit:

Burada etken ajanın yüksek virulansı ve vücut direncini düş-mesi roloynar. Etken çoğunlukla stafilokoklardır. Daha sonra

nterokoklar ve mantarlar gelir. Sıklıkla yaşlılarda ve kalp kapak operasyonlarından sonra görülür. Derhal tedavisine başlanamazsa

prognozu kötüdür. Ateş, titreme, taşikardi, eklem ağrıları, şuur bulanıklığı, kardiyak ve renal yetersizlik bulgularıyla, çok hızlı ilerleyen

qürültülü ve trajik bir tablodur.

2. Subakut infektif endokardit (Endokarditis lenta):

Etken sıklıkla Streptococcus viridans'tır. Haftalarca süren

ubfebril bir ateş veya intermitan bir ateş ile birlikte kilo kaybı, halsizlik,

ılt bulguları, artralji gibi yakınmalardan kalp yetmezliğine veya

ernbolizrne bağlı semptomlara dek değişen ve giderek ağırlaşan şikayet ve bulgular topluluğu ile hastalar görülebilir. Tanı için sebebi bulunamayan ateş olgularında ve ateş ile birlikte predispozisyonu olanlarda mutlaka düşünülmesi gereklidir.

Bugün için Duke kriterlerinden yararlanılarak tanı konmayı önerilmektedir önerilmektedir.

Anamnez (dental veya cerrahı girişim öyküsü, ilaç bağımlılığı vb.), klinik, kan kültürleri ile tanıya gidılır

Tam kriterleri

1981 yılında infektif endokardit tan ısı için the Beth Israel kriterleri ortaya konmuş ve 1994 yılında Duke kriterleri yayınlanana kadar tanıda geçerli kabul edilmişti. Ancak 1994 yılından itibaren Duke kriterleriyle the Beth lsrael kriterleri arasında yapılan klinik kıyaslama çalışmaları 1998 Aralık ayında Amerikan Kalp Cemiyetinin (AHA Scientific Statement) Duke kriterlerinin önemini ve değerini tekrar vurgulamasına neden olmuştur. Bu nedenle infektif endokardit tanısında

Duke kriterlerinin bilinmesi yararlı olacaktır. Duke kriterleri ile hastalar 3 kategoriye ayrılır; Kesin infektif endokardit (patolojik veya klinik olarak), muhtemel (olası) infektif endokardit ve infektif endokardit olasılığı olmayanlar.

İnfektif Endokardit Tanısında Duke Kriterleri:

1) Kesin İnfektif Endokardit Olanlar:

Patolojik kriterler:

_ Mikroorganizmalar: Bir ve getasyonun histolojik veya bakteriyolojik (kültür) incelemesinde veya vejetasyon

embolisinden yapılan histolojik ve bakteriyolojik incelemelerde veya intrakardiyak absede yapılan histopatolojik veya bakteriyolojik çalışmada etken mikroorganizmanın gösterilmesi, veya

_ Patolojik lezyonlar: Histopatolojik olarak aktif endokardit olduğu onaylanmış vejetasyon veya intrakardiyak abse olması

Klinik kriterler: Klinik kriterler ile kesin infektif endokardit tanısının konması için aşağıda sıralananlardan en az;

- 2 major kriter, veya

- 1 major ve 3 minor kriter, veya

- 5 minor kriter, bir arada olmalıdır.

2) Muhtemel (Olası) İnfektif Endokardit Olanlar: Eldeki mevcut veriler ile kesin infektif endokardit denilememekte, fakat infektif endokardit tanısı da ekarte edilememekteyse muhtemel veya olası infektif endokardit tanısı konur.

3) iNFEKTiF ENDOKARDiT OLMA YANLAR

- Endokardit manifestasyonlarının görüldüğü başka bir tanının kesinleşmesi, veya

- Antibiyotik tedavisiyle 4 günden kısa süre içinde manifestasyonların iyileşmesi, veya

- 4 günlük antibiyotik tedavisinden sonra yapılan otopsi veya ameliyatta infektif endokardite ait patolojik bulgu olmaması.

Major Kriterler:

1- infektif endokardit için pozitif kan kültürleri:

A- Tipik mikroorganizmaların 2 ayrı kan kültüründe üremesi

Streptococcus viridans, Streptococcus bovis,

HACEK grubu mikroorganizmalar, Primer odağın belli olmadığı Staphylococcus· aureus veya Enterokoklar

B- Infektif endokardit mikroorganizmalarının 12 saat arayla alınmış en az 2 kan kültüründe, veya 1 saat arayla alınmış 3 kültürün tamamında, veya en az 1 saat arayla alınmış 4 kültürün ilk ve sonuncusunda (aynı organizmanın) üremiş olması

2- Endokardiyal tutulum bulguları

A- Pozitif EKO:

- Verru imajı

- Abse

- Prostetik kapakta yeni ve kısmi bozukluk

B- Yeni ortaya çıkmış kapak yetmezliği

Minor Kriterler:

1- Predispozan faktörlerin varlığı

2- Ateş ( 38 derece)

3- Vasküler fenomenler (arteyel emboli, septik akciğer infarktları, mikotik anevrizma, intrakraniyal kanama, konjuktival kanama, Janeway lezyonları).

4- Immunolojik fenomenler (glomerulonefrit, Osler nodülü, Roth lekesi, romatoid faktör pozitifliği)

5- Mikrobiyolojik bulgular (major kriterlere uymayan kan kültür sonuçları, serolojik aktif infeksiyon bulguları)

6- EKO (infektif endokarditi destekleyen ancak major kriterler içinde yer almayan bulgular)

Tedavi

Klinik şüphe halinde, kan kültürleri alınarak, sonuçları beklenmeden tedaviye derhal başlamalıdır!

Nativ kapak endokarditi: 65 yaşından genç olgularda etken çoğunlukla Streptococcus viridans'tır (%70). Daha sonra Enterokoklar (%15) yer alırlar. Bu .nedenle kan kültürleri alındıktan sonra 12x2 veya 6x4 milyon ünite penisilin kristalize iv. ve 3x80 mg gentamisin im. İle tedaviye başlanması önerilir.

Geriatrik endokardit: 65 yaşın üzerindeki olgularda

Enterokok endokarditlerinin oranı %25'in üzerine dek çıkmaktadır. Ayrıca aminoglikozidlerin klerensinde azalma görülmektedir. Bu nedenle Ampisilin/Sulbaktam 6x2 gram ve plazma düzeyi 1-2 g/ml olacak şekilde gentamisin önerilmektedir.

Daha sonra tedavi antibiyograma göre tekrar düzenlenmelidir.

Akut endokardit: Sıklıkla etkenin Stafilokoklar (en sık Saerus) olması nedeniyle tedaviye üçlu bir kombinasyonla başlanması tavsiye edilmektedir. Penisilinaz'a dirençli penisilin türevieri + Cep halosporin + Aminoglikosid. Daha sonra antibiyograma göre tedavi tekrar düzenlenmelidir.

Prostetik (suni) kapak endokarditi: Ameliyat sonrası ilk yıl edokardit riski %3 iken daha sonra bu oran yıllık %1 civarındadır. ilk

2 ay içinde en sık Staphylococcus epidermidis (%25-30) ve Staphylococcus aureus (%20-25) ile olurken daha sonra S.epidermidis ile endokardit riski azalırsa da olsa önemini korur. Gram negatif ajanlar, Difteroidler, mantarlar ve Enterokoklarda bu dönemde önemli etken patojenlerdir. S.epidermidir hemen daima Methicillin'e dirençli olduğu için bu olgularda tedaviye Vancomycin (2x15 mg/kg), Gentamisin (3x80 mg) ve Rifampisin (3x300 mg) ile başlanması önerilmektedir.

Cerrahi tedavi endikasyonları:

- Hemodinamik bozulma

- Transösofagiyal EKO (TEE) ile prostetik kapak fonksiyonlarında bozulma görülmesi

- Kalp yetmezliği

- Infeksiyonun kontrol altına alınamaması

- EKG'de ileti bozuklukları ve ring absesi şüphesi

- Mantar enfeksiyonuna bağlı büyük vejetasyonlar

- Tekrarlayan emboliler

- Eksiksiz bir tıbbi tedavi yapılmasına rağmen tekrarlayan endokardit

EKO'da cerrahi tedavinin gerekli olabileceğini gösteren bulgular: .

- Vejetasyon:

Sistemik embolizasyon sonrası;

Anterior mitral yaprakçıkta, özellikle 10 mm'den büyük vejetasyon

Antimikrobiyal tedavinin ilk 2 haftası içinde bir veya daha fazla embolik atak olması

Antimikrobiyal tedavi sırasında veya sonrasında 2 veya daha fazla embolik olay

Antimikrobiyal tedaviden 4 hafta sonra vejetasyonun boyutlarında artış olması

- Valvüler fonksiyon bozukluğu:

Kalp yetmezliği bulgularıyla birlikte ortaya çıkan akut mitral veya aort yetmezliği

Medikal tedaviye cevap vermeyen kalp yetmezliği Kapak perlorasyonu veya rüptürü

- Perivalvüler ekstansiyon:

Kapak yapı bozukluğu, rüptürü veya fistülü

Yeni kalp bloğu

Uygun antibiyotik tedavisine rağmen absenin büyümesi veya büyük abseler

Endokardit profilaksisi: Predispozisyonu olan tüm olgulara

geçici bakteriyeli riski taşıyan tüm girişimlerde uygulanmalıdır. Bunun için aşağıdaki tavsiyeler yapılmaktadır. (AHA-1997)

Yüksek riskli kardiyak durumlar:

_ Prostetik kapaklar

_Bakteriyel endokardit geçirmiş olanlar.

_ Kompleks siyanotik konjenital kalp hastalıkları

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp