Diyaliz Yapılan Hastanın Beslenmesi

Diyaliz Yapılan Hastanın Beslenmesi : Böbrek hastalığı ilerlediğinde böbreğin .atma gücü daha da azaldığından kandaki kreatinin, asit niteliğindeki metabolizma ürünleri ve potasyum düzeyleri gitgide artarak kalp yetmezliğine yol açabilecek sınırlara ulaşabilir.Bu evrede, üre ve öteki atık maddeler birikmeye başlar. Kandaki üre miktarının belli bir yoğunluğun üzerine çıkması hücre içi enzim sistemlerini ve sinir sistemini olumsuz yönde etkiler. Bu noktada yapay böbreğe yani diyaliz aygıtına başvurmak kaçınılmazdır.

Diyaliz yan geçirgen bir zarla birbirinden aynlan iki sıvının içerdiği çözünmüş maddelerin yayınım (difüzyon) yoluyla bir yandan ötekine geçmesi ilkesine dayanır.Çözünmüş maddelerin geçiş hareketinin yönü, yarı geçirgen zann ayırdığı iki bölmedeki maddelerin yoğunluk farkları tarafından belirlenir; buna göre yoğunluğun yüksek olduğu bölmeden, yoğunluğun düşük olduğu bölmeye doğru bir geçiş gözlenir.Yapay böbrekte zarın bir yanında hasta böbrek tarafından atılamayan azotlu atıklar ve öteki maddeler, öteki yanında ise normal kan serumuna benzer yoğunlukta su ve erimiş başka maddelerden oluşan diyaliz sıvısı bulunur.

Yayınım ilkesi uyarınca kandaki azotlu atıklar, potasyum ve öteki maddeler diyaliz sıvısına geçer.haftada iki ya da üç kez toplam 15-30 saatlik bir süre boyunca uygulanması, kronik üremide vücut sıvılarının kimyasal bileşiminin normal sınırlarda kalmasını sağlar.Diyaliz sıvısına, böbreğin atamadığı azotlu atıkların yanı sıra, organizmanın protein bireşimi amacıyla kullanabileceği aminoasitler ve peptitler gibi azot içeren maddeler de geçtiğinden diyaliz tedavisi sırasında hastanın uyguladığı diyet çok önemlidir.

Diyaliz aygıtına bağlanan hastaların protein gereksinimi arttığından günlük protein tüketimi 50-60 gr'ye çıkartılmalıdır.Üremili hastalara uygulanacak diyet böbrek yetmezliğinin ağırlık derecesine ve hastaya diyaliz yapılıp yapılmadığına bağlıdır. Diyaliz aygıtına bağlanmamış hastalarda böbrek yetmezliği ne kadar ağırsa, beslenmeyle alman protein miktarı o kadar sınırlandırılmalıdır (günde 20 gr); diyaliz tedavisi sırasında ise diyaliz sırasındaki azot kayıplarını karşılayacak biçimde artırılmalıdır.

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp