Demansın-bunamanm Gelişim Evreleri

Demansın-bunamanm Gelişim Evreleri :

1-Erken Evre


Demansın erken evresinde ılımlı bir unutkanlık vardır. Başlangıçta başka bir belirti olmayabilir. Çoğu kişinin önemseyebileceği isimleri, bazı olayları unutmak gibi bir durum sözkonusudur. Çoğuzaman hasta yakınları tarafından bu unutkanlık pek anlaşılmaz ve dikkatlerini de çekmez. Çünkü kişide hala aklını kullanmada problem yoktur ve kendi kendini her yönüyle kontrol edebiliyordur. Hasta dahi böyle bir şikayetini farketse, başlangıçta bunu gizler. Hasta unutkanlığın yol açtığı sorunları kendi yöntemleriyle çözmeye çalışır. Bazen duymamazlığa verir, bazen de cevaplamak kaçararak üzerine başka laflar getirir. Örneğin; arkadaşlarıyla emekli kulübünde kağıt oyunu oynayan hasta, unutkanlık nedeniyle başarısız olmaya başlayınca, üzerine yorgunluk çöktüğünü, ortamdan sıkıldığını gibi nedenlerle oyun ortamından , belki de o arkadaş grubundan kopmaya başlar. 
 
Başbakanm adını anımsamamayı gazete okumamaya, torununun adını anımsamamayı ise hiç ziyaretine gelmemelerine bağlar. Ancak bu unutmalar, kayıplar hastayı mutsuz etmekte, endişeye sevketmektedir. Hastada neşesizlik, huzursuzluk, uyku düzensizliği, içe kapanıklılık gelişir. Hasta kendisinde unutkanlık başladığının büyük oranda farkındadır. Hastanın çevresindekiler ise bu değişimin farkına varmakta güçlük çekerler ya da farkına varsalar da “Yaşlıdır, olur bu kadar derler, fakat bir hastalık başlangıcıdır, bir Demans başlangıcıdır, artık kişi bunamaya başlamıştır.” diye düşünmezler.

2- Orta Evre

Orta evrede ise unutkanlık artık iyice belirginleşmiştir. Bu evrede artık hasta yakınları bunun bir hastalık olduğunun farkına varirlar. Çünkü kişi ile ilgili sorular sorma ihtiyacı duyarlar. Bu nedenle ya kendileri tanıdıkları bir doktordan, aile hekimlerinden bilgi, yardım almak isterler, ya da hastayı direk doktora götürürler. Çünkü bu evrede bellek bozukluğu ile hasta nerede olduğunu, ne yapacağını, evi dahil bildiği yerlere nasıl ulaşacağını bilmez hale gelir. Sorduğu soruları tekrar sormak ihtiyacı hisseder. Sorduğu soruları unuttuğu için kendinle ilgilenilmediğini zannederek erken evrede olan üzüntü, sıkıntı gibi ruhsal belirtilerin yerini öfke, kızgınlık gibi ruhsal durumlar alır. Çünkü kişi kendinle ilgilenilmediğini zannederek öfkelenir, kızar. Çevresindekileri tanımakta güçlük çeker.
 
Önceden yüklendiği hiçbir sorumluluğu yerine getiremez. Artık daha önceden kullandığı hiçbir aleti kullanamaz olur. Anlama güçlüğü çektiğinden dolayıda onu ikna çabaları boşa gider. Çünkü ikna edilmek istendiğini de anlamaz. Hatta kişi hasta olduğunun farkında değildir. Başlangıçta bunama hastalığına yakalandığının farkına varsa- da bunu sonra unutur. Kuşkuculuk, alınganlık, cimrilikbelirginleşir. Kişi hasta olduğunu unuttuğundan hastanın yakınları onu tedavi ettirme konusunda yoğun çaba içine girerler.

3- İleri Evre

İleri evrede tüm fonksiyonlarda şiddetli kusurlar gelişir. Hasta konuşmakta, yürümekte, yemek yemekte zorluk çeker, büyük abdestini, küçük abdestini kaçırmalar başlar. Bellek tamamen bozulmuştur. Saldırganlık, uyumsuzluk, aşırı hareketlilik olabileceği gibi, sürekli yatma, hiç hareket etmeme gibi belirtiler de bulunabilir. Sonuçta hasta giderek yatağa bağımlı bir hale gelir. Yatağa bağımlı hale gelen hastada beslenme bozukluğu başlar, vücut savunması bozulur ve hasta başka hastalıklara yatkın hale gelir. Çünkü kolay hastalanmaya başlar. Sonuçta yeterince beslenemeyen hasta kaybedilir.

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp