Böbrek Hastalıklarının Klinik Şekilleri

Böbrek Hastalıklarının Klinik Şekilleri :

Böbrek hastalıklarının klinik görünümleri oldukça iyi belirlenmiş sendromlara ayrılabilir. Bazıları glomerül hastalıklarına özgüldür; diğerleri herhangi bir doku elemanını etkileyen hastalıklarda bulunur. Sendromlar anlatılmadan önce birkaç terim açıklanmalıdır. Azot emi. büyük ölçüde glomerül filtrasyonu hızının (GFH) azalmasına bağlı olarak kan üre azotunun (BUN) ve kreatifin seviyesinin yükseldiği biyokimyasal bir bozukluktur. Azot emi birçok böbrek hastalığında oluşur; ancak böbrek dışı bozukluklarla da ortaya çıkabilir. Prerenal aroıemiye; parankimal hasar olmaksızın böbreklerdeki perfüzyonu azlığı (parankimal hasar yokluğunda GFH'yi azaltır) sonucunda rastlanır. Post renal azot emi böbrek seviyesinin altında idrar akışında engel bulunduğu durumlarda görülmektedir. Engelin ortadan kaldırılmasını izleyerek azot emi hemen düzelir.

Azot emi, klinik belirtiler, bulgular ve sistemik biyokimyasal anormalliklerle birlikte bulunduğunda üremi olarak adlandırıhr. Üremi yalnızca böbreğin boşaltan fonksiyonunda yetmezlik ile karakterize değildir. Böbreği zedeleyen metabolik değişiklikler de olaya eşlik eder. Ayrıca üremi tanısında ikincil gastrointestinal (ör; üremik gastroenterit), nöromüsküler (ör; periferal nöropati) ve kardiyovasküler (ör; üremik fibrinöz perikardit) tutulumlar genellikle gereklidir. Şimdi başlıca renal sendromların kısa tanımlamalarına dönebiliriz:

1. Akut nefritik sendrom, akut başlayan, sıklıkla makroskopik hematüri (idrarda kırmızı kan hücreleri), hafiften orta dereceye kadar proteinüri, ödem ve hipertansiyonun hakim olduğu glomerüler bir sendromdur. Bu durum poststreptokokal glomerülonefritin klasik bir göstergesidir.

2. Nefrotik hastalık tablosu; ağır proteinüri, (günde 3.5 gr.' dan dan fazla proteinüri atılımı), hipoalbüminemi, şiddetli ödem, hiperlipidemi ve lipidüri (idrarda lipid) ile karakterize bir klinik sendromdur.

3. Asemptomatik hematüri veya proteinüri ya da bu ikisinin birleşimi, sıklıkla gizli ya da hafif glomerül anormalliklerinin bir bulgusudur.

4. Hızlı ilerleyen glomerulonefrit; mikroskobik hematüri, dismorfık eritrositler ve idrar sedimentinde eritrosit silendirieri ve hafif ya da orta derecede proteinüri bulgu verir, birkaç gün ya da haftalar içinde böbrek işlev kaybı ile sonuçlanır.

5. Akut böbrek yetmezliği; ani başlamış azot emi ile birlikte oligüri ya da anüri (idrar akışı yoktur). Bu tablo glomerüler zedelenme (kresentik glomerulonefrit gibi), interstisyel zedelenme, vasküler zedelenme (trombotik mikroanjiopati gibi) ya da akut tüfüler nekroz ile kendini gösterir.

6. Kronik böbrek yetmezliği, üreminin uzamış semptomları ile karakterizedir ve tüm kronik böbrek hastalıklarının son dönemidir.

7. İdrar yolları infeksiyonu, bakteriüri ve piyüri (idrarda bakteri ve lökosit görülmesi) karakterizedir. İnfeksiyon semptomlu ya da semptomsuz olabilir, sadece böbreği (pyelonefrit) ya da mesaneyi (sistit) etkileyebilir.

8. Nefrolitiyazis (böbrek taşları), renal kolik, hematüri ve tekrarlayan taş oluşumu ile bulgu verir. Bu renal sendromlara ilaveten, idrar yolu obstrüksiyonu ve böbrek tümörleri daha sonra tartışılacaktır; bu grup sıklıkla spesifık anatomik lezyonlar olarak değişik belirtiler ile karşımıza gelir.

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp